Ufak Bir Başlangıç
Kalemimin minik dokunuşlarında yeterince samimiyet bulamadığımdan mıdır bilmem bu klavyeye sarılışım sözlerimin bittiği gözlerimin olabildiğine görebildiği her yerdeyim. Sözlerimin bitmesi söyleyecek hiçbir şeyim olmadığından değil dile getirmeye mecalim kalmadığındandır. Yine de derinlerdeki "sen"den cesaret alıp başlayabildim ya mutluluğa giden adımlarımı sıklaştırdım sayılır.
sizde benim gibi bloggerde yenisiniz sanırım selamlar o zaman sıcak bir merhaba:) sevgiler...
YanıtlaSilevet henüz yeniyim size de içten bir merhaba :
YanıtlaSilSıklaşan adımlar ve hiç sıkmayan bir yazı.
YanıtlaSilHoşbuldum bana da gel o zaman ^^
teşekkür ederim :) kalbimi kanatlandırmaya yetti bu yorum^^
YanıtlaSil